Loftsteinn skekur og skelfir

Þau undur og stórmerki gerðust hér þriðjudaginn 12. september um klukkan 15 að miklar drunur heyrðust og hús skókust og skulfu. Ég var staddur í kennslustund á þriðju hæð og var greinilega var við atburðinn. Menn höfðu það alls ekki á hreinu hvað þarna var á ferðinni - og fáir höfðu nóg hugmyndaflug til að láta sér detta í hug að lofsteinn hefði hrapað til jarðar í næsta nágrenni. En það var einmitt það sem gerðist - lofsteinn átti að hafa hrapað einhvers staðar nálægt Christchurch og valdið miklum og háværum hvelli við lendinguna. Strax um kvöldið, sama dag, var vísindamaður í fréttunum að rannsaka stein sem einhver hafði fundið og talið vera loftsteinsleifar. Vísindamaðurinn var alls ekki sannfærður um að þarna væri lofsteinn á ferðinni en útilokaði nátúrulega ekkert - eins og vísindamönnum er svo tamt. Hér er hægt að lesa frétt sem ég fann um þennan atburð (og hér). Hér er vefsíða þar sem hægt er að hlusta á hvell frá svipuðum atburði frá árinu 1999.
Annars er það helst að frétta að við erum flutt í slotið. Myndin hérna er tekin af því og sjá má klettinn í bakgarðinum og það glittir í kirkjuna á hægri hönd. Við búum í bakhluta hússins en það er einnig íbúð í framhlutanum.
Þetta hús var víst um tíma munaðarleysingjaheimili og einnig prestbústaður þannig að hér hlýtur að vera gott að vera þó maður sé hvorki munaðarlaus né prestur - kemst kannski næst því að vera munaðarlaus prestur! En hér er í það minnsta mjög gott að búa - þá tvo daga sem við erum búin að vera hér...
En nú eru bara fjórar kennsluvikur eftir af önninni og allt brjálað að gera í verkefnaskilum þannig að ég hef þetta ekki lengra að sinni.
Loftsteinakveðjur, Einar og Carolyn.